Florya’da yapımı tamamlanan Galatasaraylılar Yurdu yarın açılıyor. Yıllar önce Cumhuriyet’te bu konuda iki yazım çıkmıştı. Birincisi 10 Şubat 2000 günü yayımlanmıştı. “Galatasaraylılar Huzurevi” başlıklı yazıda, Galatasaraylılar Yardımlaşma Vakfı’nın en önemli projesi, Huzurevi için arsanın sağlandığı ve Galatasaraylı mimarlar arasında açılan yarışmanın sonuçlandığı, uygulanacak tasarımın belirlendiği belirtiliyordu. Yarışmada, ben de seçici kurul üyeleri arasındaydım, şartnameyi hazırlamış, bir süre sonra da gelen projeler arasından birinciyi belirlemiştik. 

İkinci yazım “Galatasaraylılar Yurdu” başlığını taşıyordu ve 14 Şubat 2002 günü yayımlanmıştı. O yazı da şöyleydi: 

“İleri yaşta bir arada olmanın desteğinden yararlanmak isteyecek Galatasaraylılar için bir huzurevi yapılması fikri Galatasaraylılar Yardımlaşma Vakfı’nındı. Vakıf birkaç yıl önce Florya’da Metin Oktay tesislerine yakın bir noktada bu iş için bir arsa sağlamış ve Galatasaraylı mimarlar arasında bir proje yarışması düzenlenmişti. Sınırlı proje yarışmasını Galatasaray Lisesi mezunu baba – kız iki mimar kazanmıştı : Yıldırım Sağlıkova ve Şeyda Sağlıkova Tomruk. Geçen zaman içinde projeler tamamlandı, belediyeden yapım ruhsatı alındı. Şimdi sıra temel atmaya ve yapıma geldi. Önümüzdeki cumartesi günü Lise’de yapılacak Galatasaraylılar Derneği genel kurulundan sonra topluca Florya’ya gidilecek ve saat 14.00’te, Yardımlaşma Vakfı’nca gerçekleştirilecek Galatasaraylılar Yurdu’nun temeli atılacak. 

Bu projeyle Galatasaray kurumlarından biri daha bir ilke imza atıyor. Galatasaraylılar Yurdu, gereksinme duyacaklar için bir güvence olacak. Başta, Başkan Hayrettin Tuğal olmak üzere Vakfın yöneticilerini şimdiden kutluyor, başarılar, kolaylıklar diliyorum. İşleri zor. Paralarıyla değil, yürekleriyle yola çıkıyorlar.

Konuyla ilişkili gördüğüm için, Galatasaraylılar Derneği İletişim Komitesi Başkanı Atıf Serdengeçti ağabeyimizin çok anlamlı bir görüşünü buraya aktarmak istiyorum : ‘Bu çağda Galatasaraylılık, Galatasaraylı olmak veya sayılmanın hissi bir bağlılık ifadesinden çok, herbirimizin Galatasaray Topluluğuna verebileceğimiz maddi manevi destek ve hizmet ile ölçülebilecek bir sıfat haline geldiğini ve artık ona göre davranmamız gerektiğini kabul etmeliyiz.’

Bütün Galatasaraylıların Serdengeçti’nin bu düşüncesini paylaşacaklarını sanıyorum. Ve bu düşünceden yola çıkarak büyük topluluğun, vakfı çabasında yalnız bırakmayacağına inanıyorum.”

Yazı böyleydi. İki gün sonra, 16 Şubat 2002 günü coşkulu bir törenle temel atıldı. O gün Florya’ya gittiğimde beni bir sürpriz bekliyordu: Cumhuriyet’teki yazımın başlığı, tesisin adı olmuştu. Verilecek isim konusunda Vakıf yönetiminde tereddütler varmış. Başkanın açılış konuşmasında da belirttiğine göre, yazımın başlığı o sorunu çözmüş. 

Tesis bitirildi; ne var ki yapımı 14 yıl gibi çok uzun bir süreye yayıldı. Gecikmenin nedenleri çeşitli… İmar kuralları değişikliği nedeniyle önce yarışmanın birincileri ve projeleri yanlış bir davranışla bir kenara bırakıldı; bina alanını büyüten yeni bir proje yaptırıldı. Uygulama, Atıf Serdengeçti’nin belirttiği Galatasaraylılık görüşüyle bağdaşmayan finansman zorlukları ya da örgütlemedeki eksiklik gibi nedenlerle bir hayli  uzadı. 

Artık bütün bunlar geride kaldı ve iş, hatasıyla sevabıyla tamamlandı. Galatasaraylılar bu sayede bir güvenceye kavuşmuş oldular; üstelik Florya’da Metin Oktay tesislerinin çok yakınında… Tek üzüntümüz, yurdun gerçekleştirilmesine çok emek vermiş olan Vakıf Başkanı Hayrettin Tuğal‘ı çok kısa bir süre önce yitirmiş olmamız. Açılışı görebilseydi ne kadar mutlu olurdu… Kendisini sevgiyle anıyoruz.