| 100. Yıla Hiç Yakışmadı! |
Kaynak :
16.04.2009 -
Cumhuriyet Gazetesi
|
Yazdır
|
|
Geçen pazar akşamı oynanan Galatasaray-Fenerbahçe futbol derbisi ilk karşılaşmanın 100. yıldönümüne rastlaması nedeniyle çok önemliydi. Ne var ki bir şölen gibi kutlanması gereken buluşma kavgayla noktalandı. Çok yazık! İki takım arasındaki ilk maç 17 Ocak 1909’da Kadıköy’de yapılmıştı; pazar günü Mecidiyeköy’deki karşılaşma 362. buluşma oluyordu. Keyifle, coşkuyla kutlanması gerekirdi… Olmadı. Galatasaray 1905’te kurulmuş, onu 1907’de Fenerbahçe izlemişti. Galatasaray’ın kurucu başkanı Ali Sami Yen’in, 1939’da bir gazeteye verdiği demeçte belirttiği gibi Fenerbahçe’nin kuruluşu Galatasaray’ı sevindirmişti. İstanbul’da yabancıların egemenliğinde olan futbola ikinci bir Türk takımı gelmişti. Yen’e göre Fenerbahçe ve Fenerbahçeliler, adeta “yabancı bir memlekette rastlanan vatandaşlar” gibiydi. Dostluk gelişti… O kadar ki, 1913’te Galatasaray-Fenerbahçe Bayramı’na karar verildi: her yıl sportif organizasyonlarla kutlanması tasarlanan bayram sürdürülemediyse de niyet önemliydi. Yine o yıllarda Galatasaray’dan Fenerbahçe’ye futbolcu geçişleri oldu. Bu olgu bile büyük tepkiler yaratmadı. Ali Sami Yen, “Fenerbahçe bizim ilk yoldaşımızdı. Ona maddeten ve manen ihtiyacımız vardı” diyecek ve ayrılan futbolculara gücenmediklerini dile getirecekti. O yıllarda maçlar Kadıköy’de bugünkü Şükrü Saracoğlu stadının yerinde bulunan ve Papazın Çayırı olarak anılan yerde Kadıköy Union Club tarafından yaptırılmış olan ilkel bir statta oynanmaktaydı. Başlangıçta iki kulüp arasındaki maçlar hep Galatasaray’ın galibiyetiyle sonuçlanmıştı. 17 Ocak 1909’da oynanan ilk maç özel |
bir maçtı ve 2-0 bitmişti. İkinci maç bir yıl sonra, 9 Ocak 1910’da oynanan ilk lig karşılaşmasıydı ve 3-0 sonuçlanmıştı. Üçüncü maç 12 Şubat 1911 günü oynanmıştı. Bu da bir lig karşılaşmasıydı. 7-0 Galatasaray’ın lehine sonuçlanan maç Galatasaray’a lig şampiyonluğunu getirmişti. Soğuk, fırtınalı bir kış günü, Şirket-i Hayriye vapurları çalışamadığı için Avrupa yakasında oturan seyirciler gibi Galatasaraylı oyuncuların bir bölümü de Kadıköy’e geçememiş ve maça gelememişti. Galatasaray takımı bu nedenle, maça ancak 7 kişiyle çıkabilmişti. İzleyen yıllarda Fenerbahçe takımı da güçlenecek ve 4 Ocak 1914 günü yapılan 8. derbide Galatasaray’ı yenmeyi başaracaktı.
İki kulübün ortak geçmişiyle ilgili olarak anlatılabilecek öykülerin sonu gelmez. İlginç bir saptama, bunların çoğunun dostluk öyküleri olduğudur. Yazık ki son yıllarda, tatlı rekabet içinde süregelen bu uyum azalıyor ve dostluğun yerini sevimsiz çekişmeler alıyor. 100. yıldaki derbide yaşanan tatsızlıklar giderek sevgisizleşen ortamı açıkça sergiliyor. Kötü gidişin çeşitli nedenleri olduğu kuşkusuzdur. Nedenlerin kaynağını öncelikle yöneticilerde, onların tutum ve yaklaşımlarında aramak gerekiyor. Onların, rekabeti düşmanlığa dönüştüren davranışları, oyuncuları da, seyircileri de, yandaşları da etkiliyor. Zincirleme kötü etkilerden ulusal takımın bile pay aldığını söyleyebiliriz. Tam 100 yıl sonra bir derbi… Spor yok, skor yok… Kavga var… Soralım: Tırmandırılan, medet umulan gerginlik kime yaradı? Galatasaray’a mı, Fenerbahçe’ye mi? Toplum zaten yeteri kadar gergin. Politikadan spora ve yaşamın her alanına uzanan bir gerginlik… Bize neler oluyor? |